Garantie

Garantie staat voor de tijdsduur en de condities waaronder schaderisico’s nog geheel of gedeeltelijk bij de opdrachtnemer(s) liggen. Het begrip ‘garantie’ wordt in de praktijk vaak zeer uiteenlopend geïnterpreteerd. De garantieperiode is meestal helder in overeenkomsten vastgelegd. Wel is er vaak duidelijk verschil in opvatting van de voorwaarden. Bovendien wordt in de (staal)bouwketen een garantie meestal doorgegeven. De opdrachtgever krijgt garantie van de aannemer, de aannemer krijgt garantie van de staalbouwer, de staalbouwer krijgt garantie van het applicateur/leverancier. In de praktijk zijn deze transacties vaak gebrekkig vastgelegd in de contracten.

Hieronder komen de voornaamste kenmerken en aandachtspunten van garanties bij conservingssystemen aan bod, waaronder de termijnen, uitkeringen en dekking. Deze informatie biedt in elk geval ondersteuning bij het beoordelen van het geleverde ‘conserveringsproduct’ aan de algemene leveringsvoorwaarden. De informatie is doorgaans juridisch maatgevend.

Garantietermijn
Dit is de periode waarin garantie wordt verleend, bijvoorbeeld 5 jaar, 10 jaar of nog langer. Een afbouwende garantie is gebruikelijk: na verloop van tijd komt nog slechts een deel van eventuele onderhouds- of herstelkosten in aanmerking voor vergoeding. Voorbeelden van afbouwende garantie zijn:

• 10 jaar, waarvan 5 jaar vast en 5 jaar afbouwend met 20% per jaar;
• 10 jaar, afbouwend met 10% per jaar;
• 10 jaar, afbouwend met 30% per jaar. Na 3 jaar blijft in principe 10% garantie over. Maar na een inspectie of onderhoudsbeurt binnen deze driejaarlijkse periode, stijgt het af te bouwen aandeel weer. Na een onderhoudsbeurt stijgt de garantie weer met 40%.

Uitkering
Het bedrag dat een conserveerder uitkeert bij een schade is aan maxima gebonden. Soms zijn specifieke uitkeringsbedragen vastgelegd. Ook is het gebruikelijk de hoogten van uitkeringen af te laten hangen van het factuurbedrag voor de conservering.

Dekking
Onder de garantie vallen (geheel of gedeeltelijk) de kosten van herstel. Deze kosten zijn sterk afhankelijk van de schade zelf, de omstandigheden en de herstelaanpak. De schade kan dermate marginaal zijn, dat schuren en overschilderen, met beperkte inzet van materieel en materiaal volstaan.
Maar dikwijls zijn meer hulpmiddelen en maatregelen noodzakelijk om de schade (veilig) te bereiken en repareren, zoals wegomleggingen of nachtelijke afsluitingen van wegen. Soms is het niet mogelijk de schade ter plekke te herstellen. Dan moet de constructie tot op zijn oorspronkelijke onderdelen worden gedemonteerd en na herstel opnieuw gemonteerd.
Het is raadzaam om de meest denkbare schaderisico’s, -omstandigheden en wijzen van herstel op te nemen in het bestek en de garantieverklaring.

Uitsluiting
Met een doordacht ontwerp zijn uitsluitingen veelal te voorkomen. Een uitsluiting kan bijvoorbeeld van toepassing zijn als de afrondingsstraal niet voldoet aan de voorgeschreven 0,5 mm. Soms heeft de uitsluiting van doen met de corrosiegraad. Een schade moet groot genoeg zijn om voor garantie in aanmerking te komen. De corrosiegraad geeft in de praktijk doorgaans geen problemen. Toch is het zinvol de afspraken hierover tijdig vast te leggen, vóórdat een schade zich voordoet.

Reinigingsvoorschriften
Het (regelmatig) reinigen van de conservering is doorgaans een (eerste) garantie-eis. Reiniging voorkomt dat schadelijke chloriden en vuil zich ophopen op de conservering. Toch is reiniging niet in alle praktijkgevallen mogelijk of effectief. Daarom is het belangrijk om vooraf dát onderhoudsysteem te kiezen dat het beste is afgestemd op de specifieke situatie.
De laatste jaren worden steeds vaker de verantwoordelijkheid (en risico’s) over de applicatie en de kwaliteit van de uiteindelijke conservering neergelegd bij het bouw- of applicatiebedrijf, bijvoorbeeld als onderdeel van Design, Construct and Maintainance-contracten bij infrastructurele werken. Van de bouwer of applicateur wordt dan een ‘verzekerde garantie’ gevraagd. Deze ontwikkeling wordt op deze website niet gevolgd. Vaak kunnen bouw-/applicatiebedrijven de financiële consequenties van een verzekerde garantie namelijk niet dragen. Bovendien bevatten verzekerde-garantieverklaringen dermate veel beperkingen en uitsluitingen dat ’t zelden komt van schadevergoeding.

Deze website kiest voor de beproefde methode van inspecties tijdens de uitvoering, van onder meer het stralen en de dikten van lagen. Deze inspecties gaan dan samen met de garantie op het functioneren van de conservering, waaronder de preventie van corrosie en blaar- en scheurvorming.

Het optreden van corrosie wordt uitgedrukt in een Ri-waarde. Voor de praktijk geldt als realistische eis: Ri-5 jaar = 0: in een periode van vijf jaar ná de oplevering mag geen corrosie ontstaan. Deze eis biedt de opdrachtgever een goede, afdoende garantie.

Voor de volgende functionele aspecten en eisen zijn garanties te vragen:

Wie garanties wenst, krijgt ook te maken met uitsluitingen. De aannemer of applicateur is niet verantwoordelijk voor gebreken, veroorzaakt door bijvoorbeeld vandalisme, aanvaringen, aanrijdingen of onderhoudswerk door derden aan de conservering.

• Literatuur